Σύζυγος: Δέσποινα Κάρυου
Παιδιά: Παναγιώτης και Ανδρούλα
Γονείς: Κυριάκος και Φλουρέντζα Κάρυου
Αδέλφια: Γεώργιος, που έπεσε στον Αστρομερίτη, Αντώνης, Ορθόδοξος, Χρυσή, Ζηνοβία, Πέτρος, Αναστασία
Ο Ανδρέας Κάρυος γεννήθηκε στο χωριό Αυγόρου, της επαρχίας Αμμοχώστου, στις 16 Ιουλίου 1926. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του. Είχε μεγάλη έφεση για μάθηση. Παρακολούθησε ιδιαίτερα μαθήματα και ήταν πολύ καλά καταρτισμένος στα θεολογικά, τα λογιστικά, τα αγγλικά και την ελληνική λογοτεχνία. Ήταν στέλεχος της Π.Ε.Κ., πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Σ.Ε.Κ., της Π.Ε.Ο.Ν. και του θρησκευτικού συλλόγου στο Αυγόρου. Είχε μυηθεί νωρίς για τις προσπάθειες απελευθέρωσης της Κύπρου και τον επικείμενο Αγώνα. Αρχές Ιανουαρίου του 1955 συνδέθηκε με τον Γρηγόρη Αυξεντίου και όλο τον Φεβρουάριο του ιδίου έτους επιδόθηκε στη στρατολόγηση ανδρών για τον προετοιμαζόμενο Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. Ήταν ο διοργανωτής και πρώτος υπεύθυνος της Ε.Ο.Κ.Α. Αυγόρου.
Την 1η Απριλίου 1955 έλαβε μέρος στην επιχείρηση αποκοπής των ηλεκτρικών καλωδίων κοντά στο χωριό Αυγόρου, κατά την οποία σκοτώθηκε από ηλεκτροπληξία ο Μόδεστος Παντελή. Ο Ανδρέας Κάρυος έπαθε σοβαρά εγκαύματα, διότι σήκωσε τον Μόδεστο στην πλάτη του. Προσπάθειά τους ήταν να προκαλέσουν γενική συσκότιση.
Συνελήφθη αρκετές φορές για τη δράση του και καταζητήθηκε μετά από επίθεση της ομάδας του εναντίον του αστυνομικού σταθμού Άχνας. Τον Νοέμβριο του 1956 συνελήφθη στην Ορμήδεια και κλείστηκε στα κρατητήρια της Πύλας, απ’ όπου απέδρασε στις 12 Μαρτίου 1958 μαζί με τον ήρωα Φώτη Πίττα και άλλους δύο συναγωνιστές του. Μετά την απόδραση συνέχισε τη δράση του ως υποτομεάρχης στην περιοχή Κοκκινοχωρίων. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η προσφορά του στον οργανωτικό τομέα και στη διαφώτιση. Ήταν άνθρωπος του Θεού. Ό,τι έκανε, το έκανε με πίστη στον Θεό και την Πατρίδα.
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1958, περικυκλώθηκε μαζί με τρεις συναγωνιστές του σε πρόχειρη κρυψώνα στον αχυρώνα του Λιοπετρίου, τον οποίο κατέστησαν με τον ηρωικό τους θάνατο μνημείο πανελλήνιας ακτινοβολίας. Ο Κάρυος, εκτός από το ελληνικό παράδειγμα της θυσίας του, μας άφησε και πολλά γραπτά κείμενα, ποιήματα, επιστολές και άλλα. Ήταν αναμφίβολα μία από τις σημαντικές μορφές του Αγώνα της ΕΟ.Κ.Α.
Πηγή: Ίδρυμα Απελευθερωτικού Αγώνα Ε.Ο.Κ.Α. 1955-1959
Φωτογραφικό Υλικό
